1
00:00:06,006 --> 00:00:07,090
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:07,257 --> 00:00:08,633
‎คุณเรียนรู้วิธีได้นะ

3
00:00:11,720 --> 00:00:15,974
‎ยัดที่เสียบก้น... ที่เสียบก้นอุดรูทวาร...
‎รูทวารของจิตใจ

4
00:00:16,641 --> 00:00:17,809
‎ตอนนี้ผมรู้แจ้งแล้ว

5
00:00:18,476 --> 00:00:20,979
‎(นักตัดต่อ)

6
00:00:21,479 --> 00:00:22,605
‎ที่เสียบก้น

7
00:00:23,982 --> 00:00:24,899
‎ที่เสียบก้น

8
00:00:26,151 --> 00:00:27,152
‎ที่เสียบก้น

9
00:00:27,652 --> 00:00:28,820
‎ตอนนี้ผมรู้แจ้งแล้ว

10
00:00:28,903 --> 00:00:30,113
‎ในรูทวารของจิตใจคุณ

11
00:00:30,196 --> 00:00:32,198
‎ที่เสียบก้น...

12
00:00:33,575 --> 00:00:34,534
‎ที่เสียบก้น...

13
00:00:34,617 --> 00:00:35,618
‎ฉันไม่ต้องการแสง

14
00:00:36,453 --> 00:00:37,287
‎หรือต้นไม้

15
00:00:37,662 --> 00:00:40,331
‎ใช่ไหมจ๊ะ เจ้าปุกปุยของฉัน

16
00:00:40,415 --> 00:00:41,583
‎เตียงเหรอ ไม่เอา

17
00:00:41,666 --> 00:00:43,918
‎แคลนซีย์ ผมเจอดาวเคราะห์ที่คุณจะชอบ

18
00:00:44,002 --> 00:00:44,919
‎ไหนมาดูกัน

19
00:00:45,754 --> 00:00:47,255
‎นอร์วาล แปด

20
00:00:47,338 --> 00:00:49,716
‎ดาวดวงนี้มีแม่น้ำไวน์และผลเมสคาลีน

21
00:00:49,799 --> 00:00:51,384
‎นกแก้วตัวนั้นน่าจะให้สัมภาษณ์ได้ดี

22
00:00:51,468 --> 00:00:53,762
‎โทษทีนะ นายอาจจะไม่ได้ยินเพลง แต่ว่า...

23
00:00:53,845 --> 00:00:55,388
‎- ที่เสียบก้น
‎- ตอนนี้ผมรู้แจ้งแล้ว...

24
00:00:55,472 --> 00:00:56,514
‎ตอนนี้ผมรู้แจ้งแล้ว

25
00:00:57,474 --> 00:00:58,641
‎ผมรู้แจ้ง

26
00:00:59,100 --> 00:01:00,602
‎แล้วเลนซอร์-ดิดอร์ล่ะ

27
00:01:00,685 --> 00:01:03,354
‎ดาวแห่งเครื่องเล่นสวนน้ำและแทรมโพลีน

28
00:01:03,438 --> 00:01:04,272
‎ตอนนี้ผมรู้แจ้งแล้ว!

29
00:01:05,023 --> 00:01:07,776
‎- โอเค งั้นดาวว่างเปล่าล่ะ
‎- เพอร์เฟกต์

30
00:01:07,859 --> 00:01:10,236
‎ผมสร้างร่างอวตารที่น่าเบื่อไว้ให้แล้ว
‎ผู้รู้แจ้ง

31
00:01:10,695 --> 00:01:11,529
‎ขอบใจ

32
00:01:13,198 --> 00:01:14,074
‎ชอบไหมครับ

33
00:01:14,157 --> 00:01:15,825
‎(เลือกร่างอวตาร)

34
00:01:15,909 --> 00:01:17,285
‎อืม...

35
00:01:17,994 --> 00:01:21,331
‎ผมสร้างตัวหนึ่งที่หน้าตาเหมือนคุณ
‎แต่มันทำมาจากครีม

36
00:01:21,414 --> 00:01:22,248
‎ใช้ได้ไหมครับ

37
00:01:23,750 --> 00:01:24,834
‎เอาสิ

38
00:01:24,918 --> 00:01:27,754
‎ส่งฉันไปดาวว่างเปล่าเลยพวก

39
00:01:27,837 --> 00:01:28,838
‎ตามคำสั่งครับ

40
00:01:28,922 --> 00:01:31,716
‎รวมร่างกับเครื่องจำลองใน...
‎คุณเคี้ยวหมากฝรั่งเหรอ

41
00:01:33,843 --> 00:01:34,928
‎ขอบคุณครับ นายท่าน

42
00:01:35,011 --> 00:01:36,596
‎- รักนะเพื่อน
‎- สอง...

43
00:01:37,138 --> 00:01:38,223
‎หนึ่ง...

44
00:01:46,397 --> 00:01:49,442
‎มันเป็นดาวว่างเปล่าจริงๆ สินะ

45
00:01:57,242 --> 00:02:00,829
‎เออ ช่างแม่ง มามันสุดเหวี่ยงกับดาวนี้ดีกว่า!

46
00:02:07,127 --> 00:02:07,961
‎ไงพวก

47
00:02:20,932 --> 00:02:22,851
‎เฮ่พวก มีสายยางฉีดน้ำเครื่องเล่นนี้ไหม

48
00:02:22,934 --> 00:02:23,768
‎ตัวฉันถลอกหมดแล้ว

49
00:02:26,020 --> 00:02:26,896
‎ไม่พูดเหรอ

50
00:02:28,148 --> 00:02:29,357
‎โอเค ก็ได้

51
00:02:29,858 --> 00:02:31,025
‎ต้องมีสักอันสิ

52
00:02:32,068 --> 00:02:33,987
‎ฉันต้องนึกให้ได้ว่าวางไว้ไหน

53
00:02:52,964 --> 00:02:53,840
‎โอ้โฮ

54
00:02:54,340 --> 00:02:55,592
‎ของเพียบเลยแฮะ

55
00:02:58,595 --> 00:03:00,096
‎ว่าไง ยาหยี

56
00:03:02,140 --> 00:03:02,974
‎นั่นใครน่ะ

57
00:03:06,936 --> 00:03:09,105
‎ต้องถามคำถาม

58
00:03:09,772 --> 00:03:12,108
‎ปริศนามากมาย

59
00:03:12,192 --> 00:03:15,445
‎เหมาะสำหรับสเปซคาสต์เลย

60
00:03:15,945 --> 00:03:18,823
‎ฉันคือความตาย

61
00:03:18,907 --> 00:03:20,909
‎ยินดีที่รู้จัก ผมแคลนซีย์

62
00:03:22,577 --> 00:03:24,078
‎โทษที มีอะไรติดคอน่ะ

63
00:03:24,162 --> 00:03:28,166
‎(เดอะ มิดไนท์ กอสเปิล
‎กับเคตลิน โดฮ์ตี้)

64
00:03:28,249 --> 00:03:31,169
‎อยากให้สัมภาษณ์ในสเปซคาสต์ของผมไหม
‎ดังไปทั่วอวกาศเลย

65
00:03:31,252 --> 00:03:32,295
‎ส่งไปยังอวกาศด้วย

66
00:03:32,378 --> 00:03:33,671
‎ได้... มั้ง

67
00:03:33,755 --> 00:03:36,591
‎แต่ก่อนที่จะเริ่ม คุณต้องบรรยายรูปร่างของฉัน

68
00:03:36,674 --> 00:03:38,968
‎ฉันถึงจะปรากฎตัวได้

69
00:03:39,052 --> 00:03:40,261
‎- ฮะ
‎- บรรยายมา

70
00:03:40,345 --> 00:03:42,388
‎ความตายหน้าตาเป็นยังไงสำหรับคุณ

71
00:03:43,181 --> 00:03:45,099
‎ก็ได้ สูงสี่เมตรกว่า ผมสวย

72
00:03:45,183 --> 00:03:48,269
‎ลูกตาตลกๆ หนึ่งข้าง มีก้ามปู
‎สวมถุงมือปักเลื่อมหรู ปีกค้างคาว

73
00:03:48,353 --> 00:03:51,522
‎ขาเป็นตัวตลกหนึ่งข้าง และทั้งหมดนี้
‎นั่งอยู่ในรถลากสีแดงของเด็ก

74
00:03:52,440 --> 00:03:54,817
‎- รถลากเป็นส่วนหนึ่งของตัวฉันเหรอ
‎- ใช่

75
00:03:54,901 --> 00:03:57,654
‎และก้นคุณเป็นบั้นท้ายของแรด มีสนามพลังอาหาร

76
00:03:57,737 --> 00:04:00,448
‎และขาของแรดต้องเหยียบอึตลอดเวลา

77
00:04:04,369 --> 00:04:06,788
‎ฉันว่าเราต้องทำให้ง่ายขึ้นหน่อยละ

78
00:04:06,871 --> 00:04:07,914
‎อ้อ โอเค

79
00:04:07,997 --> 00:04:11,251
‎ตัดช่วงกลางออก กับเด็กน่ากลัวที่มีมือเป็นที่จับ

80
00:04:11,334 --> 00:04:12,502
‎ผมไม่ได้ขออันนี้

81
00:04:16,631 --> 00:04:19,050
‎เอาก้ามปูกลับมา แต่อันเล็กลง

82
00:04:19,133 --> 00:04:21,261
‎ทีนี้ก็เข็นไปตามพื้นได้แล้ว

83
00:04:21,344 --> 00:04:22,762
‎นี่ดูใช้งานไม่ค่อยได้เลย

84
00:04:22,845 --> 00:04:24,639
‎ก็ได้ งั้นเพิ่มไอพ่นติดหลังเป็นไง

85
00:04:26,224 --> 00:04:28,685
‎ฉันไม่ได้เป็นความตายที่น่ากลัวแล้ว
‎ฉันเป็นเหมือน...

86
00:04:28,768 --> 00:04:31,646
‎ก็ได้ งั้นเป็นมัจจุราชปกติเป็นไง

87
00:04:31,729 --> 00:04:33,564
‎แต่เก็บลูกตาตลกๆ นั่นเอาไว้

88
00:04:34,732 --> 00:04:35,733
‎คุณดูเท่นะ

89
00:04:35,817 --> 00:04:37,694
‎เราเริ่มสัมภาษณ์เลยได้ไหม

90
00:04:37,777 --> 00:04:38,653
‎เอาสิ

91
00:04:38,736 --> 00:04:40,238
‎ผมจะเริ่มอัดละนะ

92
00:04:40,321 --> 00:04:41,489
‎เฮ่ นั่นสายยางของฉันนะ

93
00:04:47,745 --> 00:04:50,331
‎บ้าเอ๊ย ไอ้เวรนั่นเอาสายยางของผมไป

94
00:04:50,415 --> 00:04:53,293
‎จะว่าไหมถ้าเราเดินคุยกัน
‎ผมจะได้ไปเอาสายยางคืน

95
00:04:53,376 --> 00:04:55,044
‎- เพื่อไปฉีดเครื่องเล่น
‎- ได้สิ

96
00:04:55,545 --> 00:04:56,713
‎คุณคือความตาย

97
00:04:57,255 --> 00:04:59,132
‎การสูญเสียคนให้คุณมันเจ็บปวดมากนะ

98
00:04:59,215 --> 00:05:00,049
‎ใช่แล้ว

99
00:05:00,133 --> 00:05:01,009
‎คุณมีคำแนะนำอะไร

100
00:05:01,092 --> 00:05:03,845
‎ให้คนที่กำลังรับมือกับความตาย
‎ในชีวิตของพวกเขาไหม

101
00:05:03,928 --> 00:05:10,143
‎มี สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตที่คุณจะทำให้ตัวเองได้

102
00:05:10,226 --> 00:05:13,855
‎คือการอยู่กับช่วงเวลานั้นเต็มที่

103
00:05:13,938 --> 00:05:15,189
‎ทุ่ม 100 เปอร์เซ็นต์เลย

104
00:05:15,273 --> 00:05:16,816
‎เช่น นั่งเฝ้าศพ

105
00:05:16,899 --> 00:05:19,235
‎หรือนั่งอยู่กับรกเด็กร้อยเปอร์เซ็นต์

106
00:05:19,319 --> 00:05:22,488
‎หรือเด็กแรกเกิดที่กำลังร้องอ้อแอ้ ตัวมีแต่เมือก

107
00:05:22,572 --> 00:05:23,740
‎ใช่

108
00:05:23,823 --> 00:05:29,287
‎นี่คือช่วงเวลาของความเป็นจริงพื้นฐาน
‎ที่เราไม่ได้เจอในชีวิตประจำวัน

109
00:05:30,580 --> 00:05:35,543
‎และมันถูกปิดกั้นไม่ให้เราเจอ

110
00:05:35,626 --> 00:05:36,669
‎ด้วยระบบที่ซับซ้อน

111
00:05:36,753 --> 00:05:38,755
‎ระบบนั้นคืออะไร

112
00:05:38,838 --> 00:05:43,343
‎นี่ดูเหมือนเป็นการสมคบคิดที่ไม่มีใครพูดถึง

113
00:05:43,426 --> 00:05:47,180
‎เป็นการสมคบคิดที่ฉันชอบที่สุดอันหนึ่งเลย
‎ปมอุตสาหกรรมความตาย

114
00:05:47,263 --> 00:05:48,181
‎นี่มันอะไร

115
00:05:48,264 --> 00:05:49,682
‎เราคุยเรื่องนี้กันได้ไหม

116
00:05:49,766 --> 00:05:53,936
‎ฉันบอกในแง่มุมของความตาย
‎และทฤษฎีของฉันได้

117
00:05:54,020 --> 00:05:56,356
‎ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นทฤษฎีรึเปล่า
‎ฉันคิดว่าเป็นข้อเท็จจริงนะ

118
00:05:56,439 --> 00:05:58,066
‎- ฉันเล่าเป็นความจริงละกัน
‎- เจ๋ง

119
00:05:58,149 --> 00:06:02,945
‎สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเกิดเมื่อช่วงเปลี่ยนศตวรรษที่ 20

120
00:06:03,029 --> 00:06:03,863
‎เรามี...

121
00:06:03,946 --> 00:06:05,073
‎และจำไว้นะ...

122
00:06:05,948 --> 00:06:07,116
‎นี่คือพื้นฐาน...

123
00:06:07,200 --> 00:06:10,828
‎ขอบเขตของสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น
‎เป็นประเพณีของคนอเมริกัน

124
00:06:11,371 --> 00:06:13,664
‎- เป็นประเพณีของสหรัฐฯ
‎- ครับ

125
00:06:13,748 --> 00:06:16,876
‎หลายที่ในโลกก็มีสิ่งนี้เกิดขึ้นในระดับหนึ่ง

126
00:06:16,959 --> 00:06:19,754
‎แต่มันยิ่งใหญ่มากในสหรัฐฯ

127
00:06:19,837 --> 00:06:23,132
‎มันเป็นเจ้าพ่อมาเฟียของการปกปิดความตาย

128
00:06:23,216 --> 00:06:25,051
‎โทษที ผมขอโทษนะ
‎ผมไม่ได้ตั้งใจจะขัดจังหวะ

129
00:06:25,134 --> 00:06:27,470
‎บอกได้ไหมว่ากระจกบ้าบอพวกนี้คืออะไร

130
00:06:27,553 --> 00:06:28,471
‎ได้สิ

131
00:06:28,554 --> 00:06:30,473
‎นี่คือการพิจารณาการตัดสิน

132
00:06:30,556 --> 00:06:33,893
‎กระจกทุกบานนี้สะท้อนถึง
‎ส่วนหนึ่งในตัวตนของคุณที่คุณละอายใจ

133
00:06:33,976 --> 00:06:38,106
‎สิ่งที่คุณพยายามปิดบังจากตัวเอง
‎คุณต้องให้อภัยพวกมัน

134
00:06:38,189 --> 00:06:40,775
‎- ให้อภัยเหรอ
‎- ใช่ เป็นการลดความตึงเครียดที่ดีนะ

135
00:06:44,529 --> 00:06:48,032
‎ในช่วงสงครามกลางเมืองอเมริกา
‎เราได้เห็นการดองศพมากขึ้น

136
00:06:48,116 --> 00:06:50,368
‎เป็นการใช้สารเคมีรักษาศพเอาไว้

137
00:06:50,451 --> 00:06:54,747
‎เพื่อให้ศพไม่เน่านานขึ้น
‎เลื่อนเวลาการเน่าเปื่อยออกไปหน่อย

138
00:06:54,831 --> 00:06:58,501
‎เพราะคนพวกนั้นตายไกลจากบ้านใช่ไหม

139
00:06:58,584 --> 00:07:00,002
‎- และพวกเขาต้องการ...
‎- ถูกต้อง

140
00:07:00,086 --> 00:07:04,257
‎ตามประวัติศาสตร์คือ มีทหารฝ่ายเหนือมากมาย
‎ที่ลงไปยังภาคใต้

141
00:07:04,340 --> 00:07:05,758
‎แล้วตายในสนามรบ

142
00:07:05,842 --> 00:07:09,262
‎สิ่งที่สำคัญมากสำหรับนิกายโปรเตสแตนต์สมัยนั้น

143
00:07:09,345 --> 00:07:11,013
‎คือคุณต้องได้เห็นศพ

144
00:07:11,097 --> 00:07:16,227
‎ดังนั้นนายสถานีรถไฟ
‎จึงต้องขนศพที่กำลังเน่าขึ้นรถไฟมาด้วย

145
00:07:16,310 --> 00:07:19,188
‎จนต้องบอกว่า "ไม่ เอาลงไป
‎เราไม่ยอมทำแบบนี้แล้ว

146
00:07:19,272 --> 00:07:22,442
‎อย่าเอาศพเน่ามาสุมในรถไฟผม"

147
00:07:24,110 --> 00:07:26,028
‎แม่เจ้า คนเป่าแซ็ก

148
00:07:26,112 --> 00:07:27,280
‎นั่นผู้พิพากษา

149
00:07:27,363 --> 00:07:29,907
‎ผมกำลังคิดอยู่เลยว่า
‎"อยากให้มีคนเป่าแซ็กอยู่แถวนี้จัง"

150
00:07:29,991 --> 00:07:34,579
‎เราจึงมีชายหนุ่มใจกล้าพวกนี้
‎ที่ทำหน้าที่ดองศพ

151
00:07:34,662 --> 00:07:38,541
‎พวกเขาจะตามการสู้รบไป
‎วนไปตามสนามรบ

152
00:07:38,624 --> 00:07:39,959
‎ยังกับพวกวิ่งไล่ตามรถพยาบาล

153
00:07:40,042 --> 00:07:41,335
‎- ว้าว
‎- ไปถึงสนามรบ

154
00:07:41,419 --> 00:07:42,628
‎แล้วก็ตั้งเต็นท์ให้พวกเขา

155
00:07:42,712 --> 00:07:48,176
‎พวกเขาจะตั้งร่างที่ถูกทิ้งที่ดองเอาไว้แล้ว
‎ซึ่งได้มาจากสนามรบ

156
00:07:48,259 --> 00:07:50,761
‎เพื่ออวดผลงาน เป็นการโฆษณาไปในตัว

157
00:07:50,845 --> 00:07:53,306
‎เหมือนโฆษณาทักษะตัวเองตามหน้าต่าง

158
00:07:53,389 --> 00:07:55,099
‎- ว้าว
‎- แล้วคุณต้องจ้างพวกเขา...

159
00:07:55,183 --> 00:07:58,102
‎ให้เอาเครื่องในออกจากศพ

160
00:07:58,186 --> 00:08:02,523
‎ใส่สารหนูไว้ในร่างกายเพื่อเก็บรักษาเอาไว้

161
00:08:02,607 --> 00:08:03,733
‎สารหนูเป็นสารกันบูดเหรอ

162
00:08:03,816 --> 00:08:05,026
‎ใช่ มันเป็นสารกันบูด

163
00:08:05,109 --> 00:08:07,236
‎ตอนนี้ไม่มีใครใช้แล้ว เพราะมันแย่มาก...

164
00:08:07,320 --> 00:08:10,406
‎ตอนนี้ใช้ฟอร์มาลดีไฮด์ แต่ในสมัยนั้นใช้สารหนู

165
00:08:17,038 --> 00:08:18,998
‎เฮ่ นั่นสายยางของฉัน ฉันต้องใช้

166
00:08:19,540 --> 00:08:20,374
‎โตซะทีเถอะ

167
00:08:20,458 --> 00:08:22,251
‎อย่างที่ฉันบอก มันเป็นงานอันตราย

168
00:08:22,335 --> 00:08:24,587
‎พวกเขาจะส่งศพกลับมาทางเหนือ

169
00:08:24,670 --> 00:08:27,715
‎และศพถูกดองไว้ระหว่างการเดินทาง

170
00:08:27,798 --> 00:08:30,301
‎ซึ่งเป็นนวัตกรรมที่น่าสนใจ

171
00:08:30,384 --> 00:08:31,969
‎เดี๋ยวนะ โทษที ผมขอโทษจริงๆ

172
00:08:32,053 --> 00:08:34,931
‎มันมีข้อมูลมากมายและมัน...

173
00:08:35,014 --> 00:08:38,351
‎นั่นแหละ... นี่แค่เกริ่นนะ
‎เรายังไม่ถึงคำอธิบายด้วยซ้ำ

174
00:08:38,434 --> 00:08:39,352
‎เอามานะ!

175
00:08:39,852 --> 00:08:42,438
‎เจ้าจะตายเมื่อเหยียบลูกปิงปอง

176
00:08:47,026 --> 00:08:49,070
‎โอเค งั้นคุณจะได้...

177
00:08:49,153 --> 00:08:51,822
‎- ลุงของคุณจะมาในรถไฟ
‎- ใช่

178
00:08:51,906 --> 00:08:53,491
‎และถูกสารหนูยัดไว้เหรอ

179
00:08:53,574 --> 00:08:57,787
‎ไม่... ที่จริงแล้วยัดขี้เลื่อยต่างหาก
‎ในตอนนั้น การดองศพคือ...

180
00:08:57,870 --> 00:09:00,498
‎พวกเขาจะชำแหละคุณ
‎หมายถึงควักอวัยวะภายในคุณออกมา

181
00:09:00,581 --> 00:09:03,167
‎เพราะการเน่าเปื่อยเกิดขึ้นในนั้น

182
00:09:03,251 --> 00:09:05,753
‎ในช่วงกลางที่เหนอะหนะของร่างกาย

183
00:09:05,836 --> 00:09:07,588
‎พวกเขาจะเอา
‎อวัยวะภายในทั้งหมดของคุณออกมา

184
00:09:07,672 --> 00:09:10,591
‎แล้วเอาขี้เลื่อยหรืออะไรสักอย่าง
‎ยัดใส่ตัวคุณเพื่อไม่ให้...

185
00:09:11,467 --> 00:09:13,386
‎นึกออกนะ ไม่ให้ท้องขยาย

186
00:09:13,469 --> 00:09:17,765
‎จากนั้นก็อัดสารกันเสียสักอย่าง

187
00:09:17,848 --> 00:09:19,642
‎ใส่ร่างกายและระบบไหลเวียนของคุณ

188
00:09:32,196 --> 00:09:35,533
‎พวกเขาทำแบบนี้กัน และที่จริงแล้ว
‎มันเป็นนวัตกรรมที่เหมาะสมสำหรับยุคนั้น

189
00:09:35,616 --> 00:09:37,702
‎คนอยากได้ลูกชายที่ตายไปคืนมา

190
00:09:37,785 --> 00:09:40,705
‎และพวกเขาก็ได้ลูกชายคืนมา
‎เพราะกระบวนการนี้

191
00:09:40,788 --> 00:09:41,914
‎- ครับ
‎- แต่สิ่งที่เกิดขึ้น

192
00:09:41,998 --> 00:09:45,751
‎คือผู้ชายพวกนี้คิดว่า
‎"เดี๋ยวนะ ตอนนี้สงครามจบแล้ว

193
00:09:45,835 --> 00:09:48,087
‎แต่นี่คือธุรกิจของฉัน ตอนนี้ฉันทำอาชีพนี้แล้ว

194
00:09:48,170 --> 00:09:51,799
‎เราต้องทำให้ทั้งประเทศเชื่อว่า
‎การดองศพเป็นวิธีที่ถูกต้อง"

195
00:09:51,882 --> 00:09:53,259
‎โห

196
00:09:53,342 --> 00:09:56,512
‎ดังนั้นคนพวกนี้จึงออกเดินทางไปทั่วประเทศ

197
00:09:56,596 --> 00:09:57,805
‎เร่ขายสินค้าของพวกเขา

198
00:09:57,888 --> 00:09:59,849
‎ตอนแรกพวกเขาเหมือนพนักงานขายแอมเวย์

199
00:09:59,932 --> 00:10:03,477
‎พวกเขาตระเวนไปตามเมือง
‎จัดคอร์สสอนการดองศพสามวัน

200
00:10:03,561 --> 00:10:06,731
‎บอกว่า "มาเลย เรียนรู้วิธีการดองศพ"

201
00:10:09,650 --> 00:10:10,901
‎ฟังดูเข้าท่าใช่ไหม

202
00:10:10,985 --> 00:10:11,819
‎ผมชอบหมอนี่

203
00:10:13,029 --> 00:10:15,990
‎กลเม็ดที่แท้จริง สิ่งที่ทำให้ได้ผลจริงๆ

204
00:10:16,073 --> 00:10:17,575
‎คือช่วงเปลี่ยนรอบศตวรรษที่ 20

205
00:10:17,658 --> 00:10:22,747
‎พวกเขาเริ่มผลักดันแนวคิดที่อ้างอิง
‎จากวิทยาศาสตร์ที่วิบัติในปัจจุบัน

206
00:10:22,830 --> 00:10:25,541
‎และบอกตามตรง ตอนนั้นก็วิบัติไปแล้ว

207
00:10:25,958 --> 00:10:29,170
‎แนวคิดว่า ศพนั้นอันตรายทางใดทางหนึ่ง

208
00:10:29,253 --> 00:10:30,129
‎ผมก็คิดว่างั้น

209
00:10:30,212 --> 00:10:36,135
‎นอกเสียจากว่าคนตายนั้น
‎เป็นอีโบลาหรือไข้หวัดนก

210
00:10:36,218 --> 00:10:40,723
‎หรือโรคติดต่อร้ายแรงที่หายากมาก...

211
00:10:40,806 --> 00:10:42,183
‎- กาฬโรค
‎- ถ้าเป็นอย่างนั้น

212
00:10:42,266 --> 00:10:45,770
‎กรมควบคุมโรคจะมาเก็บศพไปทันที
‎และนำไปเผา

213
00:10:45,853 --> 00:10:48,397
‎- ไม่ส่งไปสถานที่จัดงานศพตามบ้านทั่วไปหรอก
‎- แบบนั้นประหยัดเงินดีนะ

214
00:10:48,481 --> 00:10:50,983
‎ก็ใช่ "พ่อคุณเป็นอีโบลารึเปล่า

215
00:10:51,067 --> 00:10:54,403
‎แย่จัง แต่ข่าวดีคือ รัฐบาลจะจัดการให้เอง"

216
00:10:55,071 --> 00:10:56,656
‎นอกจากจะเป็นกรณีนั้น

217
00:10:56,739 --> 00:11:00,242
‎ร่างกายของคุณจะปลอดภัยขึ้นมาก...

218
00:11:00,326 --> 00:11:01,160
‎มานี่

219
00:11:01,952 --> 00:11:03,162
‎ทันทีที่ตายไป

220
00:11:03,245 --> 00:11:07,500
‎เพราะทั้งไวรัสและแบคทีเรีย
‎จะตายลงอย่างรวดเร็ว

221
00:11:07,583 --> 00:11:09,669
‎เชื้อพวกนั้นอยู่ในร่างกายคุณได้ไม่นาน

222
00:11:09,752 --> 00:11:14,840
‎อีกอย่างคือ อะไรคือสิ่งที่ติดต่อได้
‎จากคนป่วยหรือคนตาย

223
00:11:14,924 --> 00:11:17,468
‎การไอ การจาม การอึ เลือดไหล

224
00:11:17,551 --> 00:11:20,221
‎สิ่งที่จะติดต่อมาถึงคุณได้

225
00:11:20,304 --> 00:11:22,848
‎จะหยุดไปทันทีที่คนนั้นตาย

226
00:11:23,265 --> 00:11:27,937
‎นั่นคือข้อดี ในด้านการรักษาความปลอดภัย

227
00:11:28,020 --> 00:11:30,606
‎- ว้าว
‎- แต่สมมติว่า ถ้าคุณสามารถ...

228
00:11:31,232 --> 00:11:34,151
‎ดูแลพ่อที่ป่วยระยะสุดท้าย
‎อาบน้ำและแต่งตัวให้พ่อได้

229
00:11:34,235 --> 00:11:35,611
‎ทำทุกอย่างนั้นได้...

230
00:11:36,028 --> 00:11:38,614
‎คุณก็รู้ว่าพ่อปลอดภัยแน่นอน

231
00:11:38,698 --> 00:11:41,951
‎- ใช่
‎- ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเมื่อเขาตาย

232
00:11:42,034 --> 00:11:45,955
‎- มันก็เหมือนเดิม
‎- มันก็เหมือนเดิม อาจจะปลอดภัยกว่าด้วย

233
00:11:46,038 --> 00:11:49,458
‎งั้นมันเหมือนกับ... ให้ตายเถอะ
‎น่าขนลุกชะมัด

234
00:11:49,542 --> 00:11:51,252
‎และจำไว้นะ มนุษย์ทำแบบนี้

235
00:11:51,335 --> 00:11:53,671
‎ดูแลคนตายกันแบบนี้

236
00:11:53,754 --> 00:11:56,382
‎มาหลายหมื่นปีในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ

237
00:11:56,465 --> 00:11:57,633
‎นี่เป็นเรื่องปกติ

238
00:11:57,717 --> 00:12:01,345
‎บอกตามตรง แค่ในช่วง 100
‎หรือ 120 ปีมานี้เท่านั้น

239
00:12:01,429 --> 00:12:06,183
‎ที่พวกคนดองศพที่เราพูดถึงกันอยู่นี้

240
00:12:06,267 --> 00:12:11,564
‎สามารถผลักดันความคิดว่า
‎สิ่งที่พวกเขาทำ การดองศพนั้น

241
00:12:11,647 --> 00:12:14,066
‎- เป็นการทำให้ศพปลอดภัยสำหรับครอบครัว
‎- ไม่น่าเชื่อ

242
00:12:14,150 --> 00:12:19,822
‎ฆ่าเชื้อโรค ทำให้ยอมรับได้
‎และปลอดภัยพอที่จะให้ครอบครัวเห็น

243
00:12:19,905 --> 00:12:23,159
‎- ครับ
‎- ในขณะที่เมื่อก่อน ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง...

244
00:12:23,743 --> 00:12:25,911
‎ที่อาศัยอยู่ในบ้านจะเป็นคนอาบศพให้

245
00:12:25,995 --> 00:12:28,038
‎คอยเฝ้าศพแล้วนำมาวางไว้

246
00:12:28,122 --> 00:12:32,126
‎ตอนนี้ อยู่ๆ ก็มีผู้ชาย
‎ที่ไม่ใช่คนในครอบครัวเข้ามา

247
00:12:32,209 --> 00:12:36,589
‎ที่ทำอาชีพต่างกันมาบอกว่า
‎"มันไม่ปลอดภัยถ้าจะให้คุณทำ

248
00:12:36,672 --> 00:12:38,674
‎เราจะมารับศพไป

249
00:12:38,758 --> 00:12:40,885
‎เตรียมการให้ด้วยกระบวนการดองศพ

250
00:12:40,968 --> 00:12:41,886
‎แล้วคิดเงินคุณ"

251
00:12:41,969 --> 00:12:44,722
‎ให้ตายสิ คุณบอกว่าเฝ้าศพเหรอ

252
00:12:44,805 --> 00:12:47,349
‎เฝ้าศพหมายถึง มาดูศพที่ตั้งเอาไว้

253
00:12:47,433 --> 00:12:51,103
‎ให้ครอบครัวแวะมาแล้วก็อยู่กับศพ ทำนองนั้น

254
00:12:51,187 --> 00:12:57,276
‎ดังนั้น ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20
‎อยู่ดีๆ มันก็เริ่มเข้าสู่...

255
00:12:57,818 --> 00:12:59,570
‎การเป็นแบบฉบับทางการเงิน

256
00:13:01,572 --> 00:13:02,656
‎บ้าจริง

257
00:13:06,702 --> 00:13:07,620
‎ฉันพูดถึงไหนนะ

258
00:13:08,162 --> 00:13:08,996
‎อ๋อ ใช่

259
00:13:09,079 --> 00:13:11,373
‎แบบฉบับทุนนิยมเกี่ยวกับความตาย...

260
00:13:12,249 --> 00:13:17,379
‎คุณต้องส่งศพให้กับสถานที่จัดงานศพเพื่อนำไป...

261
00:13:18,047 --> 00:13:19,965
‎สูบเลือดออก ใส่สารเคมีเข้าไป

262
00:13:20,049 --> 00:13:21,258
‎โอ้โฮ

263
00:13:21,342 --> 00:13:25,554
‎แต่งหน้าศพ จับศพใส่ชุดสูท
‎แล้วก็ขายพ่อคุณคืนให้คุณ

264
00:13:25,638 --> 00:13:27,181
‎โอ้โฮ

265
00:13:28,474 --> 00:13:32,478
‎พวกเขาบอกให้คนรู้อย่างนั้นไม่ได้...

266
00:13:32,561 --> 00:13:37,858
‎หลักๆ แล้ว สิ่งที่ฉันทำคือ
‎สนับสนุนการจัดงานศพที่บ้าน

267
00:13:37,942 --> 00:13:39,276
‎ซึ่งไม่ได้ซับซ้อนมากมายเลย

268
00:13:39,360 --> 00:13:43,781
‎คุณแค่ต้องมุ่งมั่นทำอะไรเองกับการตายนั้นมากขึ้น

269
00:13:44,281 --> 00:13:47,117
‎นี่ จะไปไหนเหรอ ขอฉันไปด้วยได้ไหม

270
00:13:47,201 --> 00:13:48,285
‎แหงสิ

271
00:13:48,369 --> 00:13:49,203
‎มาสิ

272
00:13:50,204 --> 00:13:51,580
‎ฉันชอบเรื่องแบบนี้

273
00:13:52,206 --> 00:13:55,042
‎สมมติว่าพ่อของคุณตายที่บ้าน
‎ในการดูแลระยะสุดท้าย

274
00:13:55,125 --> 00:13:57,837
‎ตอนนี้คุณไม่ต้องโทรหาใครเลย
‎มันไม่ใช่เรื่องฉุกเฉิน

275
00:13:57,920 --> 00:14:00,339
‎พ่อจะไม่เน่าเปื่อยในทันที

276
00:14:00,422 --> 00:14:01,924
‎พ่อจะไม่เป็นอันตราย

277
00:14:02,007 --> 00:14:03,133
‎- รอเดี๋ยว
‎- ผมต้องการสายยาง

278
00:14:03,217 --> 00:14:05,469
‎พ่อตายไปแล้ว อีกสองชั่วโมงพ่อก็ยังตายอยู่

279
00:14:05,553 --> 00:14:08,138
‎- สำหรับสไลเดอร์ของผม
‎- ทุกอย่างโอเคอยู่ มันไม่ใช่เหตุฉุกเฉิน

280
00:14:08,222 --> 00:14:11,225
‎และแล้วแต่ความสบายใจของคุณ

281
00:14:11,308 --> 00:14:13,769
‎ให้นั่งอยู่กับความเป็นจริงพื้นฐานที่เราคุยกัน

282
00:14:13,853 --> 00:14:15,020
‎การนั่งอยู่ในช่วงเวลานั้น

283
00:14:15,104 --> 00:14:17,481
‎- ว้าว
‎- รู้สึกถึงความรู้สึกที่ออกมา

284
00:14:17,565 --> 00:14:21,318
‎แล้วค่อยโทรหาสถานที่จัดงานศพ
‎เมื่อคุณพร้อมเท่านั้น

285
00:14:21,819 --> 00:14:23,112
‎มันสายเกินไปแล้วสำหรับผม

286
00:14:23,195 --> 00:14:25,906
‎พ่อแม่ผมไปเป็นเพื่อนของคุณแล้ว จะพูดงั้นก็ได้

287
00:14:31,161 --> 00:14:31,996
‎โธ่เอ๊ย

288
00:14:32,746 --> 00:14:34,623
‎กลับมานะ หัวขโมยสายยาง

289
00:14:35,124 --> 00:14:37,251
‎ทั้งสองครั้ง... พ่อแม่ทั้งสองคน... เฮ้อ

290
00:14:37,835 --> 00:14:40,212
‎พ่อแม่เสียไปทั้งคู่ มันช่าง...

291
00:14:41,171 --> 00:14:42,172
‎เกินจะ...

292
00:14:42,256 --> 00:14:43,465
‎มันไม่ใช่แบบนี้เลย

293
00:14:44,633 --> 00:14:45,759
‎ไม่มีใครนั่ง...

294
00:14:45,843 --> 00:14:48,262
‎แปลกดีนะ ไม่มีใครนั่งกับเรา
‎แล้วบอกว่า "ฟังนะ...

295
00:14:48,345 --> 00:14:49,221
‎เข้ามา

296
00:14:49,805 --> 00:14:51,515
‎ศพนั้นไม่ใช่โรค"

297
00:14:51,599 --> 00:14:55,060
‎ไม่ ไม่มีใครนั่งกับ...
‎ไม่มีใครบอกคุณอย่างนั้นหรอก เด็ดขาด

298
00:15:00,357 --> 00:15:01,942
‎"ศพนั้นน่ะ คุณอยู่กับพวกเขา...

299
00:15:02,026 --> 00:15:04,778
‎คุณควรจะนั่งอยู่กับเขาหรือเธอสักพักนะ

300
00:15:04,862 --> 00:15:06,363
‎แค่นั่งกับเขาหน่อย ไม่เป็นไร"

301
00:15:07,031 --> 00:15:07,907
‎ไม่มีใครพูดอย่างนั้น

302
00:15:08,365 --> 00:15:14,121
‎อีกอย่าง ใช่ว่าคนเรา
‎จะมีความปรารถนาแรงกล้า

303
00:15:14,204 --> 00:15:15,748
‎ที่จะนั่งอยู่กับศพซะเมื่อไหร่

304
00:15:15,831 --> 00:15:18,334
‎คืองี้ นั่นมันซับซ้อนนะ

305
00:15:19,001 --> 00:15:22,296
‎และเป็นสิ่งที่ฉันคิดถึงและต่อรองอยู่เสมอ

306
00:15:22,379 --> 00:15:24,214
‎เพราะคนที่ทำแบบนั้น

307
00:15:24,298 --> 00:15:28,469
‎คนที่สะดุดใจว่าอาจจะอยากทำแต่ไม่แน่ใจ

308
00:15:28,552 --> 00:15:30,512
‎พอพวกเขาได้รับอนุญาต

309
00:15:30,596 --> 00:15:34,892
‎พวกเขากลับได้มีประสบการณ์ที่มหัศจรรย์
‎ที่เปลี่ยนแปลงพวกเขาไปเลย

310
00:15:34,975 --> 00:15:36,977
‎ฉันพูดว่ามันเหมือนกับช็อกโกแล็ตและลูกหมา

311
00:15:37,061 --> 00:15:39,229
‎นั่นจะเป็นสิ่งที่คุณได้รับตอบกลับมา

312
00:15:39,313 --> 00:15:40,773
‎- ครับ
‎- คนชอบกันมาก

313
00:15:44,902 --> 00:15:46,570
‎สิ่งที่เกิดขึ้นคือแบบนี้...

314
00:15:47,613 --> 00:15:48,739
‎สำหรับผู้คนมากมาย

315
00:15:50,532 --> 00:15:51,533
‎กว่าจะถึงเวลา...

316
00:15:52,451 --> 00:15:55,329
‎ที่คนใกล้ตายนั้นพร้อมจะเริ่มพูดถึงความตายได้

317
00:15:56,038 --> 00:15:57,665
‎จิตใจพวกเขาก็แตกสลายไปแล้ว

318
00:15:57,748 --> 00:16:00,167
‎- ใช่
‎- พวกเขาเลยพูดไม่ได้

319
00:16:00,668 --> 00:16:04,213
‎พวกเขาไม่สามารถสื่อสารให้ชัดเจนได้
‎ว่าต้องการอะไรกันแน่

320
00:16:05,255 --> 00:16:06,757
‎ทันทีทันใดเลย จิตใจของคุณไปแล้ว

321
00:16:06,840 --> 00:16:08,759
‎จิตใจของคุณหลุดไปแล้ว

322
00:16:08,842 --> 00:16:11,220
‎คุณแกว่งไปมาระหว่างอดีต ปัจจุบัน

323
00:16:11,303 --> 00:16:12,680
‎คุณย้อนกลับไปในอดีต...

324
00:16:12,763 --> 00:16:16,308
‎คุณกำลังคุยกับสามีที่ตายไป 20 ปีแล้ว

325
00:16:16,392 --> 00:16:19,561
‎ใช่เลย มันแตกต่างจากในหนังโดยสิ้นเชิง

326
00:16:19,645 --> 00:16:23,524
‎ในหนัง คนนอนอยู่แล้วทันใดนั้น
‎เขาก็แบบว่า "ฉันกำลังจะตาย!"

327
00:16:23,649 --> 00:16:25,985
‎แล้วก็ตายไปเลย เขาดูดีด้วย

328
00:16:26,485 --> 00:16:28,320
‎ยังกับเขาเพิ่งไปนวดหน้ามา

329
00:16:28,904 --> 00:16:31,115
‎แล้วก็แบบว่า "เอาละ ไว้เจอกันทีหลัง"

330
00:16:31,198 --> 00:16:32,241
‎เขามองไปแล้วก็...

331
00:16:32,324 --> 00:16:34,618
‎"โทษทีนะที่ฉันจะไปงานเต้นรำไม่ได้"

332
00:16:35,619 --> 00:16:38,163
‎"ฉันออกจากจักรวาลแล้ว" ไม่มีแม้แต่...

333
00:16:38,998 --> 00:16:40,374
‎แค่จากไปอย่างนั้นเลย

334
00:16:41,166 --> 00:16:42,167
‎จากไป

335
00:16:42,251 --> 00:16:43,752
‎มันบ้านะ

336
00:16:46,588 --> 00:16:49,591
‎คนเห็นอะไรแบบนั้น แล้วก็คิดไปเองว่า

337
00:16:49,675 --> 00:16:52,177
‎"ฉันจะเริ่มวางแผนเตรียมตัวละกัน...

338
00:16:52,261 --> 00:16:54,763
‎เมื่อฉันเริ่มป่วย เมื่อนั้นฉันถึงเริ่มวางแผน

339
00:16:54,847 --> 00:16:57,349
‎ดูจากสถิติหรือความเป็นไปได้
‎ของความตายของฉัน

340
00:16:57,433 --> 00:17:00,269
‎ฉันมีเวลาเหลือเท่านี้เพื่อจะวางแผน"

341
00:17:00,352 --> 00:17:01,562
‎มันบ้าบอสิ้นดี

342
00:17:01,645 --> 00:17:03,772
‎และคุณอาจจะมีช่วงเวลาที่มองเห็นชัดเจนบ้าง

343
00:17:03,856 --> 00:17:05,733
‎แต่เมื่อคุณมีช่วงเวลาเหล่านั้น

344
00:17:05,816 --> 00:17:09,028
‎ครอบครัวก็จะอยากคุยกับคุณ
‎ว่าคุณเป็นยังไงบ้างและคุยเรื่องอดีต

345
00:17:09,111 --> 00:17:11,572
‎พวกเขาไม่อยากคุยกับคุณ
‎ว่าแผนการตายของคุณเป็นยังไง

346
00:17:11,655 --> 00:17:13,240
‎ว่าคุณอยากถูกเผาไหม

347
00:17:13,824 --> 00:17:17,453
‎สิ่งหนึ่งที่พ่อผมเจ๋ง
‎เพราะตอนที่พ่อใกล้ตาย พ่อ...

348
00:17:17,536 --> 00:17:19,747
‎ให้ตายสิ มันหลุดโลกมาก บางครั้งพ่อจะ...

349
00:17:19,830 --> 00:17:21,540
‎โทษทีนะ บอกอีกที พ่อคุณตายได้ยังไงนะ

350
00:17:21,623 --> 00:17:23,709
‎ฉันฆ่าสิ่งมีชีวิตเป็นล้านล้านต่อวินาที

351
00:17:23,792 --> 00:17:24,793
‎โรคเลื่อนลอย

352
00:17:25,294 --> 00:17:28,338
‎พ่อยืนใต้ฝูงเงาระหว่างเกิดสงครามภูมิภาค

353
00:17:28,422 --> 00:17:32,342
‎มีเงาเล็กๆ ซึมเข้าไป พ่อต่อสู้กับมันทั้งชีวิต

354
00:17:33,052 --> 00:17:35,596
‎ในที่สุดมันก็เข้าไปถึงปอดของพ่อ พ่อเป็นวีรบุรุษ

355
00:17:36,305 --> 00:17:38,140
‎ผมเจอเหรียญตราทั้งหมดของพ่อ
‎หลังจากพ่อเสีย

356
00:17:38,223 --> 00:17:39,391
‎อ๋อ ใช่

357
00:17:39,475 --> 00:17:40,893
‎ตอนที่พ่อกำลังจะตาย พ่อ...

358
00:17:40,976 --> 00:17:42,311
‎บางครั้งพ่อก็จำผมได้

359
00:17:42,394 --> 00:17:46,523
‎บางครั้งพ่อคิดว่าผมเป็นใครสักคน
‎ที่เป็นทหารในสงครามภูมิภาค

360
00:17:46,607 --> 00:17:47,775
‎คงเป็นเพราะหัวล้าน

361
00:17:48,233 --> 00:17:50,819
‎เป็นเรื่องปกตินะ สำหรับคนในช่วงบั้นปลายชีวิต

362
00:17:50,903 --> 00:17:53,363
‎พ่อมักถามว่า "ผู้บัญชาการของนายคือใคร"

363
00:17:53,447 --> 00:17:56,450
‎พ่อพูดอะไรแบบนั้น มันน่าสนใจมาก แต่ว่า...

364
00:17:56,533 --> 00:17:59,661
‎ดังนั้นผมเลยคิดว่า "ผมคงไม่ได้เจอพ่ออีกแล้ว"

365
00:17:59,745 --> 00:18:03,332
‎"ตอนนี้สิ่งที่ผมเห็นคือคนละเมอหลงลืม

366
00:18:03,415 --> 00:18:05,501
‎ผมไม่รู้ว่าจะได้เจอพ่ออีกไหม"

367
00:18:06,543 --> 00:18:08,337
‎- จากนั้น...
‎- พ่อก็โผล่มา

368
00:18:08,420 --> 00:18:09,880
‎พ่อก็โผล่มาซะงั้น

369
00:18:10,464 --> 00:18:11,298
‎พ่ออยู่ตรงนั้น

370
00:18:11,799 --> 00:18:13,717
‎และพ่อ... พ่อ...

371
00:18:14,218 --> 00:18:18,430
‎เพราะผมถูกสอนมาให้พูดความจริงกับคนใกล้ตาย

372
00:18:19,181 --> 00:18:20,307
‎ขอบคุณพระเจ้า

373
00:18:20,724 --> 00:18:23,185
‎เมื่อพ่อพูดได้ พ่อพูดว่า "เกิดอะไรขึ้น"

374
00:18:23,268 --> 00:18:24,853
‎ผมก็ตอบว่า "พ่อกำลังจะตาย"

375
00:18:24,937 --> 00:18:27,981
‎พ่อก็ตอบว่า "อ๋อ โอเค

376
00:18:28,065 --> 00:18:30,359
‎ไปหยิบปากกากับกระดาษมา"

377
00:18:30,442 --> 00:18:33,320
‎แล้วพ่อก็เริ่มบอกผมว่า พูด...

378
00:18:33,821 --> 00:18:35,572
‎ควรพูดอะไรกับคนอื่น

379
00:18:35,656 --> 00:18:37,825
‎มันงดงาม วิเศษมาก

380
00:18:37,908 --> 00:18:41,411
‎รวมทั้งสิ่งที่ผมยังไม่เคยทำด้วย
‎ต้องทำซะทีแล้ว

381
00:18:41,495 --> 00:18:44,206
‎เช่น ส่งอาหารกลางวัน
‎ไปที่บ้านพักผู้ป่วยระยะสุดท้าย

382
00:18:44,623 --> 00:18:47,960
‎คำสั่งที่งดงามมากมาย มัน...
‎ผมโชคดีมากที่พ่อทำแบบนั้น

383
00:18:48,043 --> 00:18:50,045
‎ใช่ คุณควรส่งอาหารกลางวัน
‎ไปบ้านพักผู้ป่วยระยะสุดท้าย

384
00:18:50,129 --> 00:18:52,005
‎- ผมจะส่ง
‎- พวกเขาต้องชอบแน่

385
00:18:52,381 --> 00:18:53,382
‎ผมจะทำแน่

386
00:18:53,465 --> 00:18:56,552
‎พ่อครับ ไม่ว่าพ่อจะอยู่ที่ไหน
‎ในอดีต ปัจจุบันหรืออนาคต

387
00:18:56,635 --> 00:18:58,262
‎จะเอาจริงแล้ว ผมขอโทษ

388
00:18:58,345 --> 00:19:00,430
‎ผมเขวไปนิดหน่อย ไม่ใช่ข้อแก้ตัวที่ดีหรอก

389
00:19:00,514 --> 00:19:01,974
‎ส่งอาหารกลางวันไปง่ายจะตาย

390
00:19:04,226 --> 00:19:07,312
‎ความตาย รู้สึกดีมากที่ได้ทำความรู้จักกับคุณ

391
00:19:07,396 --> 00:19:10,274
‎เช่นกัน ขอบคุณที่ยอมให้ฉันมาพล่ามเรื่องงาน

392
00:19:19,116 --> 00:19:21,285
‎นี่ ฉันต้องการสายยาง

393
00:19:21,368 --> 00:19:24,163
‎โทษทีนะ ขอโทษ คุณช่วย... นั่นสายยางของผม

394
00:19:24,246 --> 00:19:25,080
‎ผมต้องใช้

395
00:19:25,164 --> 00:19:26,206
‎นี่ ผมต้องการ...

396
00:19:26,915 --> 00:19:28,584
‎เฮ่ๆ นี่พวก

397
00:19:28,667 --> 00:19:30,252
‎โธ่เอ๊ย

398
00:19:34,756 --> 00:19:37,718
‎ใครบังอาจปลุกจักรพรรดิแห่งลิฟต์

399
00:19:44,975 --> 00:19:48,437
‎ใครอยากเล่นบาสเก็ตบอลไหม ไม่นะ

400
00:19:48,520 --> 00:19:50,230
‎เบสบอลล่ะ ไม่

401
00:19:50,856 --> 00:19:52,941
‎- ปิงปองล่ะ
‎- ไม่!

402
00:20:26,391 --> 00:20:27,309
‎หยุดสู้ได้แล้ว

403
00:20:28,060 --> 00:20:30,437
‎คุณจะไม่เป็นไรหรอก
‎เผชิญหน้ากับความว่างเปล่าซะ

404
00:20:31,063 --> 00:20:33,523
‎อีกอย่าง คุณยังไม่ตายหรอก

405
00:20:33,607 --> 00:20:35,234
‎ต้องเป็นตอนนั่งเก้าอี้ติดล้อ

406
00:20:35,317 --> 00:20:36,235
‎เก้าอี้ติดล้อเหรอ

407
00:20:37,527 --> 00:20:40,322
‎แม่เจ้าโว้ย!

408
00:21:00,384 --> 00:21:01,426
‎หวัดดี เจ้าหนู

409
00:21:01,510 --> 00:21:03,428
‎อ้าว สายยางของฉันเอง

410
00:21:06,431 --> 00:21:07,266
‎นายคืออะไร

411
00:21:07,891 --> 00:21:08,934
‎นายเป็นอุปลักษณ์เหรอ

412
00:21:17,734 --> 00:21:18,568
‎อยากเล่นไหม

413
00:21:32,124 --> 00:21:33,917
‎นี่เป็นสไลด์เดอร์ที่ดีที่สุดที่ฉันเคยเล่นเลย

414
00:21:34,001 --> 00:21:35,752
‎ฉันเคยเล่นสไลด์เดอร์มาเยอะแล้ว

415
00:21:36,628 --> 00:21:38,797
‎ฉันต้องการให้นายกลับไปเป็นกระเป๋าอีกแล้ว

416
00:21:41,300 --> 00:21:43,552
‎ขอบใจนะ โหมดกระเป๋า ปฏิบัติ

417
00:21:46,346 --> 00:21:47,306
‎กลับบ้านกันเถอะ

418
00:22:02,821 --> 00:22:03,989
‎ลาก่อน ดาวว่างเปล่า

419
00:22:04,072 --> 00:22:05,115
‎นายห่วยแตก

420
00:22:06,658 --> 00:22:07,993
‎เธอบอกว่าฉันจะตายใน...

421
00:22:08,535 --> 00:22:10,620
‎ฉันจะตายในเก้าอี้ติดล้อ!

422
00:22:14,458 --> 00:22:16,084
‎แย่แล้ว

423
00:22:22,758 --> 00:22:25,260
‎เฮ่ ขอบใจนะ แคลนซีย์

424
00:22:25,344 --> 00:22:26,595
‎ด้วยความยินดี

425
00:22:31,516 --> 00:22:34,102
‎ตอนนี้จะทำอะไรดีครับ ทำสมาธิรึไง

426
00:22:34,186 --> 00:22:36,271
‎พระเจ้า ไม่ล่ะ นั่นน่าอายชะมัด

427
00:22:36,772 --> 00:22:38,148
‎ไม่ ฉันไม่รู้แจ้งแล้ว

428
00:22:38,231 --> 00:22:40,567
‎ฉันไม่เคยรู้แจ้ง มันไม่มีความหมายอะไรเลย

429
00:22:40,901 --> 00:22:42,861
‎ว่าไงชาร์ล็อตต์ คิดถึงเธอเหมือนกัน

430
00:22:45,822 --> 00:22:49,034
‎แม้ว่าชีวิตของคุณจะผิดเพี้ยน

431
00:22:49,534 --> 00:22:52,037
‎คุณก็ยังร้องเพลงคลอไปได้

432
00:22:52,120 --> 00:22:53,372
‎(อาหารกลางวัน สั่ง)

433
00:22:53,455 --> 00:22:56,917
‎การเป็นตัวเองและผิดเพี้ยนนั้นดีกว่า

434
00:22:57,501 --> 00:23:01,254
‎ทำตัวเป็นคนอื่นที่บรรลุการรู้แจ้ง

435
00:23:32,077 --> 00:23:33,995
‎คำบรรยายโดย อรภาริน อ่อนกอ